Sıradan bir akşam
Dışarsı çok soğuk
Kara kış göstermiş artık yüzünü
Odanın içinde yanan bir soba
Bir tek o muydu ısıtan içimizi
İçindeki kor ateşleri
Üstünde fısıldayan çaydanlık
Sessizliği mi bozuyordu
Tükenen tahta parçaları gibi
Geçecek miydi geçmiş miydi yıllar?
Nasıl geçtiğini anlamadan
Nasıl geçeceğini hayal edemeden
Nasılsa korlar da sönecek ve soğuyacaktı
Küllenecekti ateş
Hayatı son bulacaktı.
Odanın içinde yanan bir soba
Bir tek o muydu ısıtan içimizi
Kendi belgeselini anımsattı bana
Onun ne kadar canlı nesnelliğini.